SAMAÍN

A historia do Samaín

Para os pobos celtas, a noite do 31 de outubro era a última do ano, pois seguían un calendario diferente ao noso.

Era a "noite de Saman" e, durante unhas hoaras, as portas do noso mundo abríanse para permitir aos defuntos visitar a súa familia na Terra.

A xente pedía comida polas casas para prepararlles un banquete. Tamén acendían fogueiras para guialos e que puidesen quentarse. ´

Máis tarde, estas fogueiras foron substituídas por nabos grandes que se baleiraban e nos que se colocaba unha candea acesa.

Moitos irlandeses (que teñen orixe celta) emigraron a Estados Unidos, levando consigo unha tradición que conservarán durante séculos. Iso sí, cambiaron os nabos por cabazas, que lles pareceron máis vistosas e doadas de decorar.